Dit jaar vieren we ons 20-jarig bestaan! Onder het genot van taartje blikken we met Hans terug op de ontstaansgeschiedenis van het bureau en vragen we hem naar zijn persoonlijke drijfveren. Wat bracht hem ertoe zijn eigen architectenbureau op te richten, en welke waarden had hij hierbij voor ogen?
Gefeliciteerd met dit jubileum! Hoe is het allemaal begonnen?
Vanaf het moment dat ik architect werd, was het mijn droom om een eigen bedrijf te hebben en met mijn eigen team samen te werken aan een eigen visie. Ik ging aan de slag bij een fijne werkgever, waar ik jarenlang met veel plezier aan uitdagende projecten heb gewerkt. Naarmate de tijd verstreek begon het echter steeds meer te kriebelen, tot het moment aanbrak waarop ik dacht: het is nu of nooit. Waarna ik de knoop heb doorgehakt. Kort daarna werd ik benaderd door een opdrachtgever die graag met mij als architect een van zijn nieuwe projecten wilde realiseren. Hierdoor heb ik een droomstart kunnen maken met Hans Been Architecten.
Welke kernwaarden had je voor ogen voor je eigen bureau?
Door mijn ervaring op de stoel van werknemer, wist ik wat ik belangrijk vond voor mijn eigen bureau. Naar buiten toe was dat: een betrouwbare partner zijn voor mijn opdrachtgevers. Intern was dat vooral: menselijkheid. De mensen in hun waarde laten en de architecten ontwerpvrijheid bieden.
Je wordt door collega’s omschreven als een mensenmens.
(Lacht) Ja, dat sluit mooi aan bij de kernwaarden die ik voor ogen had. Blijkbaar past dat dus goed bij me. Ik vind het belangrijk dat het goed gaat met de collega’s als mens, en dat de sfeer op het bureau goed is. Mijn bijdrage daaraan is vooral een luisterend oor geweest. Ik ben geen typische baas en ik stel me graag dienend op. Ik denk dat vooral daardoor de relatie met mijn medewerkers altijd zo goed is geweest.
Wat vind je belangrijk in de samenwerking met je opdrachtgevers?
Investeren in langdurige samenwerkingsrelaties. Wij doen dat door ons dienstbaar op te stellen en goed te luisteren. Het is de kunst om te leveren wat een opdrachtgever verwacht en hem tegelijkertijd vanuit onze expertise te verrassen en uit te dagen. Blijkbaar werd dat gewaardeerd, want met gepaste trots kan ik zeggen dat ik nog steeds samenwerk met opdrachtgevers van het eerste uur.
Hoe zou je de Hans Been architectuurstijl omschrijven?
We omschrijven onze architectuurstijl wel eens als “warm-strak”. Onze gebouwen zijn veelal te typeren als vriendelijk en herkenbaar, met een sterke vormentaal en strakke details. Altijd op zoek naar de menselijke schaal. Bij de architectuur kijken wij verder dan het gebouw en materialen; wij creëren graag een complete leefomgeving, waarin mensen graag en goed kunnen vertoeven. Extra leuk zijn hiervoor de ontwerpsessies met opdrachtgevers, stedenbouwkundigen, landschapsarchitecten, gemeentes en natuurlijk ons eigen ontwerpteam. Daarin dagen we elkaar uit en komen de meest verrassende en succesvolle ideeën op tafel.
Een van je projecten kan wel een ‘tophit’ genoemd worden; er komen mensen naar kijken uit de andere kant van de wereld.
Dat klopt ja. Je bedoelt natuurlijk: Houten, de Rietplas. In dit ontwerp is inderdaad duidelijk de ‘handtekening van Hans Been’ zichtbaar. Het is leuk dat dat project nu nog steeds wordt gebruikt voor allerlei doeleinden: zo zien we het terug in marketing voor de gemeente Houten, internationale reiswebsites en zelfs bij het weerbericht na het achtuurjournaal. (Lacht weer zijn vriendelijke lach)
En wat heb je toch met de Hollandsche IJssel?
Ja, dat is ook zo typisch Hans Been. Langs die rivier hebben we inderdaad veel projecten gerealiseerd: Oranje Nassaukades en Landgoed de Mare in IJsselstein, De Westerwal in Oudewater, HoogTij in Gouderak, enzovoorts.Wij hebben ons in de loop der jaren echt ontwikkeld als wonen-aan-het-water-specialisten. Als daar een aanvraag voor binnenkomen, worden er hier heel wat vreugdekreten geslaakt en begint de competitie welke architect het ontwerp mag gaan realiseren.
En dat verhaal met die wasmachines…?
Haha, dat is een leuk verhaal ja. Dat dateert nog uit mijn tijd als beginnend architect in loondienst. Ik moest mijn vlieguren dus nog maken, hè… We waren bezig met een woningbouwproject. De projectleider had aangegeven dat er nog luifels ontworpen moesten worden boven de voordeur. Ik moest mezelf nog bewijzen als architect, dus dat konden natuurlijk geen standaard platte luifeltjes worden. In een vlaag van creativiteit besloot ik dat het luifels in de vorm van kubusjes zouden worden, echt onderscheidend.
Op de dag van de welstandszitting stonden de presentatiepanelen klaar bij de voordeur. En ja hoor, wie komt er juist op dat moment binnen? De grote baas. Even later werd ik op het matje geroepen: “Wat ben jij van plan met die wasmachines die daar staan…?” Enfin, er was niets meer aan te doen, de welstandszitting stond gepland. Ik ben dus met een knoop in mijn maag daarnaartoe gegaan. Gelukkig werd mijn creatieve ingeving door hen gewaardeerd en begrepen zij het concept. De “woningen met wasmachines boven de voordeur” zijn dus gerealiseerd. Volgens mij kun je ze nog steeds bewonderen. In Nijkerk.
Hoe ziet je huidige rol binnen het bureau eruit?
De weg als ondernemer met een eigen bureau was hobbelig, met mooie en moeilijke tijden. Maar de mooie herinneringen overheersen! Na 15 jaar werd het tijd om geleidelijk het stokje over te dragen, inmiddels ligt dat nu volledig in handen van Johan (van der Woude). Maar langs de zijlijn blijf ik betrokken en ben ik zo nu en dan ook actief, hoor. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan, hè. Dus vandaar dat ik het 20-jarig jubileum gewoon meevier. (lacht)
Tot slot… bij welke huidige projecten kijk je uit naar de realisatie?
Ook na 20 jaar blijft het speciaal als je eigen projecten worden gerealiseerd. Ik hoop binnen afzienbare tijd het project Oudewater Westerwal afgrond te zien. En The Yard in Groningen. Hm, misschien binnenkort maar eens een weekendje Groningen boeken met mijn vrouw.
